بررسی عوامل مؤثر در صدمات ناشی از تصادف رانندگی در تصادفات جاده های اطراف شهر مشهد در سال 1386

زمینه و هدف: امروزه حوادث به عنوان دومین علت مرگ و میر در برخی جوامع به شمار می روند. نسبت بزرگی از حوادث مربوط به حوادث ترافیکی می باشد. این گزارش با هدف تعیین عوامل مؤثر در حوادث که موجب زخم و جرح می شوند در جاده های پیرامون مشهد ارایه می شود. روش بررسی: مطالعه حاضر یک مطالعه مورد شاهدی بوده است. موردها رانندگانی بودند که در جاده های اطراف شهر مشهد تصادف کرده، دچار صدمه جسمی شده بودند و شاهدها رانندگانی بودند که در مکان و زمان فوق تصادف کرده، هیچ گونه صدمه جسمی به آنها وارد نشده بود. در این مطالعه متغیرهای سن، جنس، بستن کمربند ایمنی، آتش سوزی در زمان تصادف، به تله افتادن در زمان تصادف، پرت شدن از اتومبیل در زمان تصادف، پخش موسیقی در زمان تصادف، استفاده از تلفن همراه، جهت برخورد، زمان حادثه، مصرف سیگار در زمان حادثه و مدرن بودن اتومبیل بین دو گروه مقایسه و بررسی شد. یافته ها: 90% از گروه مورد و 93% از گروه شاهد قادر یا راضی به مصاحبه بودند. 2/16% و 4/23% گروه مورد و شاهد مؤنث بودند و توزیع مذکرها در دو گروه مورد و شاهد به ترتیب 8/83% و 6/76% بود (05/0P). استفاده از کمربند ایمنی در دو گروه به عنوان یک عامل محافظت کننده در گروه شاهد به طور معنی داری بیشتر بود (44/0= OR). آتش سوزی در زمان تصادف در گروه مورد حدود 21% بود در صورتی که این مقدار در3/1% گروه شاهد مشاهده شد (001/0>P). به تله افتادن راننده و پرت شدن در زمان تصادف بطور معنی داری در گروه مورد بیشتر بود (002/0>P). نتیجه گیری: با توجه به نتایج بدست آمده از این مطالعه استفاده از کمربند ایمنی می تواند در کاهش اثرات تصادف نقش بسزایی داشته باشد یا از بروز زخم و جرح جلوگیری کند و آن را به حداقل برساند هم چنین کم بودن سن در زمان رانندگی می تواند یک عامل خطر مهم در تصادفات جاده ای باشد که آن را با استفاده از آموزش-های رسانه های عمومی، می توان به حداقل رساند.